"พวกเด็กผู้ชายดีเอามากๆ" เธอกล่าว "ถ้าคุณต้องหยุดรถหรือเกิดรถเสีย พวกเขาจะเข้ามาถามว่า "คุณมีน้ำเหลือพอไหม มีอาหารเก็บไว้พอไหม" หรืออาจจะหยุดรถและพยายามที่จะช่วยเหลือคุณ พวกเราเข้ากันได้เป็นอย่างดี และพวกเขามักจะทักทายผ่านทางวิทยุเสมอ "เป็นไงมั่งแม็กซ์ คุณโอเคนะ" ทุกคนจะทำแบบนี้กัน ซึ่งนั่นไม่ใช่เพราะว่าฉันเป็นผู้หญิง เราทุกคนเพียงแต่เอาใจใส่ซึ่งกันและกัน เราทำงานด้วยกันมานาน จึงเป็นเสมือนครอบครัวเดียวกัน"
แม็กซีนและเพื่อนร่วมงาน มักจะทานบาร์บีคิวพร้อมเครื่องดื่ม และพูดคุย หัวเราะ และเล่าเรื่องตลกเพื่อสร้างขวัญกำลังใจให้กันอยู่เสมอๆ
"เราต่างเข้าใจซึ่งกันและกัน ทุกคนล้วนเป็นมิตรจริงๆ และเข้ากันได้เป็นอย่างดี ซึ่งมันควรต้องเป็นแบบนั้นท่ามกลางสภาพแวดล้อมเช่นนี้ เพราะเราใช้เวลาอยู่ด้วยกันมากกว่าอยู่กับครอบครัวของตัวเอง"
เธอมีครอบครัวอาศัยอยู่ทั่วประเทศออสเตรเลีย แต่เธอมีบ้านของตัวเองอยู่ในบริสเบน ซึ่งลูกของเธอคนหนึ่งจากสามคนอาศัยอยู่ที่นั่น ส่วนลูกอีกสองคนอยู่ห่างออกไปทางใต้ในรัฐนิวเซาท์เวลส์ ตอนนี้เธอมีหลานสาวสองคน ส่วนหลานชาย "กำลังจะมา" เธอกล่าวอย่างสุขใจ
"บางครั้งฉันก็มัวคิดอะไรเพลินๆ" เธอกล่าว "ความคิดแล่นไปนิดหน่อย ฉันไม่ค่อยได้เจอครอบครัวบ่อยนัก จริงๆ นั่นก็ไม่ได้ทำให้ฉันหงุดหงิดหรอก เพราะเมื่อเราได้พบกันเราก็มีความสุขเสมอ ฉันเดาว่าฉันคงจะเริ่มชินกับมันแล้วล่ะ"
การตัดสินใจ ที่จะเก็บบ้านในบริสเบนโดยเข้าจำนองไว้ เป็นเหตุผลสำคัญข้อหนึ่งที่เธอเล่าว่าทำให้เธอยังคงต้องขับรถบรรทุกอยู่ แม้ว่าเธอจะอาศัยอยู่ที่นั่นมา 25 ปีแล้ว แต่ปัจจุบันแคมป์ในเหมืองที่พอร์ตเฮดแลนด์ก็เป็นเสมือน "บ้าน" ของเธอเช่นเดียวกัน
"หลังจากผ่านไปแปดสัปดาห์ ฉันตั้งตารอคอยที่จะได้กลับบ้านที่บริสเบน แต่พอฉันกลับไปถึงฉันก็อยากกลับมาทำงาน เพราะไม่มีใครอยู่ที่บ้าน สภาพแวดล้อมที่เราอยู่ หมายถึงสภาพแวดล้อมที่แคมป์ยอดเยี่ยมมาก”
บนท้องถนน ไม่เพียงคนขับรถจะสนิทสนมกันเท่านั้น พวกเขายังคุ้นเคยกับเครื่องมือชิ้นใหญ่ของวอลโว่เป็นอย่างดีอีกด้วย เพื่อลากน้ำหนักบรรทุกของบริษัท รถบรรทุกจะต้องเข้ารับบริการอย่างน้อยสัปดาห์ละครั้ง และคนขับจำเป็นต้องเติมน้ำมันรถและตรวจสอบสภาพรถก่อนใช้งานทุกวัน เพื่อให้รถวิ่งบนถนนได้ตลอดเวลา
